«کلمبوس»، فیلمی ضعیف در کارنامه کارگردانش
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۲۰۹۶۷
خبرگزاری تقریب، حوزه فرهنگ و هنر: پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فیلم‌های بسیاری درباره مهاجرت ساخته شده، «سرزمین آرزوها»، «ویزا»، «آدم برفی» و... از جمله این آثارند. این فیلم‌ها عمدتاً بدون منطق روایی، نگاهی منفی به این مقوله دارند و در تلاش‌اند بگویند که فرنگ سرزمین جذابیت‌های کاذب و دروغ است و ایرانیان فقط در سرزمین مادری‌شان در خوشبختی و آرامش هستند؛ این رویکرد به هیچ وجه تأثیر مثبتی ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
متأسفانه این روزها رویه‌ای ناشایست در سینمای ایران رایج شده که با فریب مخاطب همراه است و پخش تیزر طنز مخاطب را روانه سینما می‌کند و سازندگان با انتخاب لحظات شاد، تداعی‌گر یک فیلم کمدی برای مخاطبان هستند، اما پس از مشاهده فیلم پی می‌برند که این اثر در ژانر کمدی نیست. این شکل از تبلیغات رویه‌ای ناشایست برای کشاندن مخاطب به سینماست و این نکته در مورد فیلم کلمبوس هم رخ داده است. نکته جالب اینجاست که عموم دست‌اندرکاران این آثار در مصاحبه‌هایی که بعد از اکران انجام می‌دهند، بیان می‌کنند که فیلمشان طنز نیست تا به نوعی تیزر‌های پخش‌شده را توجیه کنند. این اقدام فقط راهکاری برای فریب مخاطب است و انتظار می‌رود در این زمینه اخلاقی عمل شود.
درباره فیلم کلمبوس باید گفت که این اثر فیلمی متوسط از هاتف علیمردانی است که قصه‌ای ساده را با زبانی دلچسب برای تماشاگر روایت می‌کند. این اثر وقایع‌نگاری خوبی درباره اتفاقات روز جهان و جامعه دارد که هاتف علیمردانی توانسته نگاه خوبی به آن داشته باشد؛ مثلاً صحنه‌هایی که انتخابات آمریکا را نمایش می‌دهد، دقیقاً مبتنی بر واقعیات اجتماعی است که در آن برهه به وقوع پیوست.
موضوع دیگری که فیلم به آن اشاره دارد بحث مهاجرت است. با آمدن ترامپ قوانین مهاجرتی در آمریکا تغییر کرد و سخت‌گیری فراوانی در این زمینه اعمال شد. به همین دلیل عده بسیاری با این قانون برای ورود به آمریکا دچار مشکل شدند که به گواه کارگردان، او نیز دچار این مشکل شده و با این معضل دست و پنجه نرم کرده است.
بحث بعدی به پایان‌بندی فیلم مربوط می‌شود. در پایان فیلم پیامی شعاری ارائه شده است. البته شاید کارگردان به واسطه برخی معذورات مجبور بوده چنین سکانسی را در فیلمش بگنجاند، ولی این موضوع بهانه‌ای برای پایان شعاری فیلم نیست. در این بخش کارگردان با نشان دادن تصاویری شاد از داخل کشور و تصاویری فلاکت‌بار از خارج این تصور را ایجاد کند که مهاجرت در هیچ شرایطی صحیح نیست، اما در حقیقت بسیاری از آقازاده‌ها به بهانه‌های مختلف به خارج از کشور سفر می‌کنند. دیگر این قبیل اظهارنظرها خریداری ندارد.
نقد فنی این فیلم حاکی از آن است که انتخاب بازیگران این فیلم به نظرم یکی از اتفاقات بسیار خوب در آثاری است که درصدد فروش خوب هستند. فرهاد اصلانی، سعید پورصمیمی و به ویژه مجید صالحی بازی بسیار خوبی از خود ارائه کردهاند، حتی شبنم مقدمی، هانیه توسلی و فریده سپاه منصور هم نقش‌های خود را به زیبایی ایفا کردهاند.
نکته دیگر اینکه عموم بازیگرانی که با نقش طنز در سینما مطرح می‌شوند بعد از مدتی، قالبی خاص در بازی‌هایشان قابل لمس است که آنها را تبدیل به کلیشه می‌کند، اما مجید صالحی چنین نیست و در نقش‌های مختلف بازی‌های گوناگونی را ارائه کرده است و این ویژگی یکی از توان‌مندی‌های این بازیگر است که در کمتر بازیگری مشاهده می‌شود؛ همچنین فرهاد اصلانی و هانیه توسلی نقشی را ایفا کردهاند که کمتر از آنها مشاهده شده است.
کارگردانی این اثر نمره مثبتی نمی‌گیرد، زیرا وقتی آباجان را که اثر قبلی علیمردانی است با کلبوس مقایسه می‌کنیم، درمی‌یابیم نه تنها رشدی نبوده، بلکه شاهد افت کیفیت در کار این کارگردان هم هستیم، اما تدوین خوب این اثر ریتمی تند به این فیلم داده است. نکته بعدی به طراحی لباس این فیلم مربوط می‌شود که به نظرم یکی از نواقص فیلم است که انتظار نمی‌رفت در فیلم‌های علیمردانی به این شکل ناخوشایند ارائه شود.
در پایان باید گفت، که فیلم‌هایی نظیر کلمبوس و مارموز به لحاظ ساختار و کیفیت استانداردهای بالاتری در مقایسه با سینمای بدنه دارند که مخاطب می‌تواند با مشاهده آنها با رضایت بیشتری سالن را ترک کند.
به قلم؛ داوود کنشلو
انتهای پیام
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۲۰۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تمایز «بوم» با دیگر برنامه‌های مشابه چیست؟/ قابی در شأن هنرمندان
محسن صفایی فرد سردبیر مجله هنری «بوم» درباره این برنامه که پخش آن از سال گذشته در شبکه دو سیما آغاز شده به خبرنگار مهر بیان کرد: این برنامه بازنمایی هنر و هنرمندان ایرانی در میدان و مکان الهام بخش هنری است.
وی درباره رویکرد برنامه اضافه کرد: «بوم» می خواهد از استودیو بیرون بیاید و تصویری معنی‌دار از صحنه هنر ایران به چشم مخاطب برساند. هر قسمت از این برنامه سراغ آثار تازه هنری، اجراهای تازه، نمایشگاه ها و هنرمندانی که به دلایل مختلفی نامشأن مطرح می شود، می رود. برنامه گاهی به صورت متمرکزتر سراغ هنرمندان رفته و در این بخش دیداری با هنرمندان بزرگ دارد که چند سالی است کمرنگ بوده اند. کارنامه این هنرمندان در برنامه مرور می شود و گپ و گفت در محل کار و خانه آنها برگزار می شود.
«بوم» صرفاً یک برنامه با موضوع هنر نیست بلکه یک برنامه هنری است
صفایی فرد با تاکید بر خروج «بوم» از یک برنامه صرف استودیویی تصریح کرد: در این برنامه بنا داریم بیرون از استودیوها به ملاقات اثر هنری و هنرمند برویم و تلاش می کنیم «بوم» صرفاً یک برنامه با موضوع هنر نباشد بلکه یک برنامه هنری با قابی در خور شأن برای هنر و هنرمندان باشد. از جهت کیفیت بصری و قابی که تدارک می بینیم نیز هدفمان این بود تصویری باشکوه به چشم مخاطب برسانیم. این برنامه هدفی فردی را دنبال می کند که آموزش چشم اندازهای هنر ایران برای مخاطب است. «بوم» می خواهد زیبایی شناسی مخاطب را ارتقا دهد و البته نه به سبک یک برنامه تخصصی چون «بوم» در شبکه دو که شبکه زندگی است تعریف شده از این رو بیشتر سراغ هنرمندانی می رویم که بتوان به همراه آنها تصویری زیبایی شناسانه ارایه کرد.
سردبیر «بوم» اضافه کرد: در واقع بینندگان ما بیننده فضای هنری هستند اما فضای برنامه صرفاً نخبه پسند یا مشابه گفت‌وگوهای تخصصی و طولانی نیست.
وی درباره آیتم های برنامه توضیح داد: «بوم» در بعضی قسمت ها به فراخور موضوع برنامه روی یک موضوع متمرکز می شود مثلاً در برنامه ای که به مناسبت روز معلم پخش شد سراغ محمدرضا لطفی آهنگساز رفتیم که از زاویه معلمی او بود و تاکنون به شأن معلمی او پرداخته نشده بود.
پرسه در فضای هنر
صفایی فرد درباره حضور حامد مهربانی مجری برنامه نیز یادآور شد: «بوم» یک شخصیت پرسه زن و نوعی گشت و گذار در فضای هنر دارد. یکی از اجزای برنامه حامد مهربانی راوی برنامه است که به نوعی این شخصیت با او تعریف شده است. او هر هفته به تازه های هنر و آثار هنری می پردازد گاهی هم از یک هنرمند سراغ می گیرد. سال گذشته مجید انتظامی کنسرتی داشت که ما در ۲ قسمت به این کنسرت پرداختیم.
وی اضافه کرد: شخصیت محوری برنامه حامد مهربانی است که باید شکل بگیرد. او فقط مجری نیست و به نوعی صحنه گردان برنامه است، دست مخاطب را می گیرد و به جاهای مهم هنری می برد و مخاطب را با روایت هایی از هنر امروز ایران آشنا می‌کند. او سوابق پررنگی در اجرا دارد و حتی غیر از آن شأن برنامه سازی و تهیه کنندگی دارد و از این حیث انتخاب دقیقی بود. او یکی از افراد جدی در تحریریه و سردبیری است.
صفایی فرد در پااین درباره وجه تمایز برنامه نسبت به دیگر برنامه‌ها نیز عنوان کرد: مواجهه نزدیک با چهره هنر و هنرمند کمتر در قاب تلویزیون دیده شده است. ما آن تصویر استودیویی شده مکانیکی از برنامه ها را لااقل در این برنامه هنری به هم زدیم. به یک کنسرت، گالری یا موزه می رویم و جاهایی که در برنامه های دیگر و روتین هنرمندش مهم بوده برای ما در قالب محیط، نما و قاب، ارزش و حس و حال پیدا کرده است.
«مجله هنری بوم» با اجرای حامد مهربانی، تهیه‌کنندگی احمدرضا بلیغ و احمدرضا زارعی، کارگردانی کیانوش الطافی، سردبیری محسن صفایی فرد و همت گروه اجتماعی اقتصادی شبکه دو در مرکز هنری رسانه‌ای سلوک تهیه و تولید شده که چهارشنبه ها روانه آنتن شبکه دو می‌شود.
کد خبر 6098541
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت